😮🙄😊🙏😶

 

 

 Η ζωή είναι δύσκολη. Τις περισσότερες φορές μας πιέζει περισσότερο από όσο περιμέναμε. Συχνά μας αναγκάζει να γίνουμε κάτι που δεν είμαστε. Μερικές μέρες μας κάνει να νιώθουμε πως είναι πολύ δύσκολο να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε και άλλες νομίζουμε πως απλώς πρέπει να τα παρατήσουμε.

Υπάρχουν στιγμές που δεν νιώθουμε αρκετά δυνατοί ώστε να αποφύγουμε την πίεση της κοινωνίας. Περνάμε πολλές δοκιμασίες. Σε κάποιες τα πάμε καλά και σε άλλες όχι.

Αλλά ανεξάρτητα από το πόσο δύσκολη γίνει η ζωή μερικοί άνθρωποι πάντα μένουν αληθινοί στον εαυτό τους. Με κάποιον τρόπο επιβιώνουν και γίνονται ακόμα δυνατότεροι. Δεν αφήνουν το βάρος να τους κατεβάσει. Έτσι διαμορφώνουν τον χαρακτήρα τους.

Αυτοί οι άνθρωποι έχουν μια αυθεντική ψυχή και καλλιεργούν τις ηθικές αξίες τους.

Δεν αναγκάζουν τους άλλους να τους συμπαθήσουν. Τέτοια άτομα δεν αναγκάζουν κανέναν να είναι φίλος τους ή να τους συμπαθεί. Έτσι δεν χρειάζονται κάποια εξωτερική επιβεβαίωση για να νιώθουν καλά με τον εαυτό τους. Είναι πάντα ανοιχτοί και ειλικρινείς. Δεν τους ενδιαφέρει ποιος τους συμπαθεί και ποιος όχι.

 

Τους αρέσει να βοηθούν όσο περισσότερο μπορούν. Νοιάζονται για τους άλλους. Γι αυτό τους αρέσει να προσφέρουν στην κοινωνία. Είτε με το να είναι εθελοντές είτε με το απλώς να χαμογελούν τις κακές μέρες, αφιερώνουν τον χρόνο τους για να κάνουν τους άλλους χαρούμενους.

 

Συμπεριφέρονται στους άλλους με σεβασμό. Στα μάτια τους κάθε άνθρωπος είναι το ίδιο σημαντικός. Σέβονται κάθε ανθρώπινο ον ανεξάρτητα από τις διαφορές του.

 

Κρατούν τον λόγο τους. Οι ψεύτικοι άνθρωποι συνεχώς υπόσχονται πράγματα για να πάρουν αυτό που θέλουν. Σε αντίθεση με αυτούς, οι άνθρωποι με αυθεντική ψυχή και αγνή καρδιά κρατούν πάντα τον λόγο τους. Όταν υπόσχονται κάτι, το κάνουν επειδή όντως θα το πραγματοποιήσουν.

 

Αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεων τους.Όλοι κάνουμε λάθη, αλλά δεν αναλαμβάνει ο καθένας την ευθύνη που έχει γι αυτά. Αυτό το χαρακτηριστικό κάνει τους αυθεντικούς ανθρώπους να ξεχωρίζουν από το πλήθος. Δεν φοβούνται να αναλάβουν τις ευθύνες των πράξεων τους όταν είναι ξεκάθαρο πως έχουν κάνει λάθος. Η τακτική τους είναι να βρίσκουν λύση στα προβλήματα, όχι να τα αγνοούν.

 

Έχουν ηθικές αξίες και είναι ακέραιοι.Οι άνθρωποι με αυθεντική ψυχή ακολουθούν στην ζωή τους έναν κανόνα ηθικών αξιών. Μπορούν να κάνουν συμβιβασμούς αλλά ποτέ δεν θα ήταν ενάντια σε κάτι που πιστεύουν απλώς επειδή κανείς άλλος δεν ακολουθεί. Αυτό τους κάνει απίστευτα σπάνιους.

 

Λένε αυτό που εννοούν και εννοούν αυτό που λένε. Αυτοί οι άνθρωοι ποτέ δεν λένε κάτι απλώς για να κάνουν κάποιον να νιώσει καλύτερα ή για να τους συμπαθήσει. Σέβονται την άποψη τους και πάντα λένε αυτό που εννοούν ακόμα και αν κανείς δεν συμφωνεί μαζί τους. Γι αυτό άλλωστε πολλοί σέβονται αυτούς τους ίδιους και τις απόψεις τους.

 

Μαγεία Τ.

 

Πηγή

 Γράφει ο Σπύρος Σταθάτος

Μερικοί άνθρωποι ξεχωρίζουν. Είναι αυτοί οι σπάνιοι άνθρωποι, που έχουν μάθει να αγαπούν με ένα συγκεκριμένο τρόπο και δεν παρεκκλίνουν ποτέ από αυτόν.

Τι είναι αυτό που τους κάνει ιδιαίτερους; Γεννήθηκαν με κάποια υπερφυσική δύναμη;

Το κάνουν για κάποιο σκοπό; Όχι βέβαια.

Έχετε σκεφτεί ποτέ πως ο τρόπος που αγαπά ένας άνθρωπος δείχνει τον τρόπο που ιδανικά θα ήθελε να αγαπηθεί ο ίδιος.

Αυτό βέβαια δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να το απαιτήσει κάποιος , γιατί ξέρει πολύ καλά ότι δεν έχουν μάθει να αγαπούν όλοι οι άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο.

Όπως έχουμε ξαναγράψει, η κοινωνία είναι ένα μωσαϊκό συμπεριφορών.

Θα ήταν λοιπόν ουτοπικό να περιμένει κανείς συμπεριφορές «copy- paste» .

Το σημαντικό, για αυτή την κατηγορία των ανθρώπων είναι να τους αφήσεις να σε αγαπήσουν με όλο τους το «είναι».

Με άλλα λόγια να τους αφήσεις να σου δείξουν την αλήθεια που κρύβουν στην ψυχή τους .

Αν θες να τους «ανταποδώσεις» αυτή την αγάπη, απλά αφέσου στα χέρια τους.

Θα σου δείξουν πολύ εύκολα το δρόμο της αληθινής αγάπης .

Θα σου δείξουν, πως όταν αγαπάς μπορείς και «πλάτη» να βάλεις και υπερβάσεις να κάνεις και «να πέσεις ακόμη και στη φωτιά» για τον άνθρωπο σου.

Όταν συναντήσετε λοιπόν έναν τέτοιο σπάνιο άνθρωπο , προσπαθήστε να τον κρατήσετε στη ζωή σας.

Μην τον κριτικάρετε για τον τρόπο που έχει μάθει να αγαπά , κυρίως δε αν εσείς δεν μπορείτε να τον αγαπήσετε με τον ίδιο (απόλυτο) τρόπο .

Επιπλέον μην κάνετε το λάθος να τον πληγώσετε γιατί θα τον χάσετε για πάντα .

Είναι κρίμα να χάνουμε από τη ζωή μας ανθρώπους αληθινούς και γεμάτους αγάπη στην ψυχή τους.

 

Πηγή

Μοίρασέ το:

 

 

 

 

 Να δείχνετε τι αισθάνεστε/ να αγαπάτε δυνατά/ να εκδηλώνεστε.

Όταν υπήρξαμε παιδιά γελούσαμε με πάθος, αγαπούσαμε βαθιά, νιώθαμε έντονα, είχαμε έναν αστείρευτο ενθουσιασμό για μικρά καθημερινά, ή και μη, πράγματα.

Μεγαλώνοντας γιατί δεν είμαστε σε επαφή με το παιδί μέσα μας; Υπάρχει πάντα εντός μας, όμως εμείς το πνίγουμε. Γιατί;

Θυμάστε πόσο νόημα είχε η ζωή μας κάθε μέρα; Πόσο χαρούμενοι γινόμασταν από μια σοκολάτα, από το αγαπημένο μας παιδικό, απ την αγαπημένη μας βόλτα;

Τώρα άραγε γινόμαστε πραγματικά χαρούμενοι με κάτι;

Δείχναμε την αγάπη μας, δεν είχαμε άμυνες και φραγμούς. Όλα είχανε περισσότερο νόημα γιατί ήταν ατόφια, αυθόρμητα, αληθινά.

Γιατί κάποιες μη ευχάριστες καταστάσεις στο διάβα της ζωής να παγώσουν τα συναισθήματα μας; Να μας κάνουν συγκρατημένους; Να μην μας αφήνουν να χαρούμε με πάθος, να γελάσουμε απ την καρδιά μας;

Γκρέμισε το τοίχος της άμυνας μέσα σου, η ζωτικότητα είναι στην καλοσύνη και στην αγάπη.

Δίνω καλό, δίνω αγάπη κι έτσι νιώθω όμορφα. Το τοίχος μέσα μου μπλοκάρει τη ροή της ενέργειας μου.. Η πραγματική ωραιότητα είναι στην ενότητα και στο μοίρασμα, στην κατανόηση της στιγμής, σε μικρά δώρα καθημερινά.

Δείξε στους ανθρώπους που είναι κοντά σου τα συναισθήματα σου και όλα θα γίνουν πιο εύκολα, έλα σε επαφή μαζί τους , εκδήλωσε τα, δεν υπάρχει τίποτα να σε φοβίζει και να σε σταματάει, αυτή είναι η αλήθεια σου!

Κι αν έχουμε παράπονο από τα κοινωνικά ψεύδη κάποιος πρέπει να κάνει την αρχή.

Ποιος ευχαριστιέται μια ζωή που είναι στο περίπου; Δεν νομίζω να αναζητάει κανείς κάτι τέτοιο στη στιγμή του, στο παρελθόν του και στο μέλλον του.

Τίποτα δεν γυρίζει πίσω, τίποτα δεν ξαναέρχεται γι αυτό φρόντισε να το έχεις ζήσει ως το τέρμα με πάθος και συνέχισε να δημιουργείς τέτοιες στιγμές που ζητάει η καρδιά σου, άφησέ την να αναπνεύσει, να σου μιλήσει, να της μιλήσεις, κι έπειτα να εκδηλωθεί!

Έτσι θα νιώσεις πληρότητα αλλά θα την χαρίσεις και απλόχερα, έτσι θα έρθουμε ένα βήμα πιο κοντά στην ενότητα, στην χαρά, στα ωραία μας συναισθήματα και στην πραγματική ανέλιξη και εξέλιξη της ανθρωπότητας.

 

Ελένη Κακλαμάνου

 

Πηγή

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Γράφει ο Σπύρος Σταθάτος

Είναι χιλιοειπωμένο αλλά ταυτόχρονα τόσο αληθινό.

Τους ανθρώπους τους μετράμε στα δύσκολα.

Στα εύκολα, όλοι είμαστε καλοί.

Τι γίνεται όταν παρουσιαστούν σύννεφα;

Πού πάνε τα άτομα που στις χαρές σου είναι πάντα εκεί;

Κάποιοι θα εξαφανιστούν, επικαλούμενοι δικά τους προσωπικά προβλήματα, ενώ άλλοι απλά θα αδιαφορήσουν χωρίς να δώσουν περαιτέρω εξηγήσεις.

Το να έχεις περάσει από δύσκολες φάσεις ίσως είναι και ευεργετικό διότι σε βοηθά να κρατήσεις δίπλα σου τους σωστούς ανθρώπους. Αντίθετα όσους δεν αξίζουν τους βγάζεις εισιτήριο χωρίς επιστροφή.

Πολλές φορές από η ζωή μας περνούν άνθρωποι που δεν είναι όπως φαίνονται.

Άνθρωποι που το χαμόγελό τους αποτελεί μάσκα πίσω από την οποία κρύβεται φθόνος και ζήλια.

Συνήθως τους καταλαβαίνεις με την πάροδο των ετών, εκτός αν είναι τόσο καλοί ηθοποιοί που το κρύβουν καλά.

Επειδή όμως δεν μπορούν να κρύβονται για πάντα κάποια στιγμή πέφτει το προσωπείο τους και αποκαλύπτεται η γύμνια της ψυχής τους.

Επιπλέον, η ζωή έχει δείξει ότι οι άνθρωποι που βοήθησες δεν είναι σίγουρο ότι θα είναι δίπλα σου όταν τους χρειαστείς. Υπάρχουν άνθρωποι που ό,τι καλό και να τους κάνεις δε νιώθουν ποτέ υποχρεωμένοι.

Είναι άνθρωποι που έχουν μάθει στη ζωή τους μόνο να παίρνουν ή που θεωρούν ότι «το να δίνεις», είναι δική σου επιλογή και τίποτα παραπάνω (άρα δεν αισθάνονται την ανάγκη να σε βοηθήσουν, αν το χρειαστείς).

Αποτελεί παράδοξο επίσης, αλλά συμβαίνει, το πώς κάποιοι άνθρωποι για τους οποίους έχουμε βάλει πλάτη να αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων και λίγοι συναισθηματικά.

Να θυμάστε ότι στη ζωή μας οφείλουμε να ξέρουμε ποιους ανθρώπους έχουμε δίπλα μας και σίγουρα ό,τι καλό κάνουμε δεν το κάνουμε ανταποδοτικά.

Είναι ωραίο με άλλα λόγια να αισθάνεσαι, ότι έχεις κάποια άτομα που θα μπορέσεις να ακουμπήσεις στα δύσκολα. Αυτά τα άτομα αποτελούν και την οικογένειά σου με την ευρύτερη έννοια (είτε είναι συγγενείς, είτε φίλοι, είτε σύντροφοι).

Μεγάλη προσοχή λοιπόν στο ποιους επιλέγουμε. Αξίζουμε δίπλα μας μόνο ανθρώπους αληθινούς που να τους αγαπάμε και να μας αγαπούν. Έτσι κυλά ωραία η ζωή!

 

Πηγή

 

 

 Αν οι πληγές σας παραμένουν ανοιχτές, ένα κομμάτι του εαυτού σας πιστεύει ότι αυτό που σας αξίζει είναι να πληγώνεστε.

Πλησιάζετε τους ανθρώπους όχι με αίτημα να συνδεθείτε εκφράζοντας την επιθυμία σας για εκείνους, αλλά με αίτημα να μην σας πληγώσουν. Ή μπορεί να εκφράζετε αυτό που θέλετε, αλλά τους κοιτάτε με τρόμο, στέλνοντας μη λεκτικό μήνυμα «θα με πληγώσεις κι εσύ;».

Αυτό το κομμάτι του εαυτού σας σας υποβάλλει σε απαξίωση και κάθε διαφοροποίηση που σας φέρνει σε επαφή με την αξία σας σας φοβίζει.

Πλησιάζετε τους ανθρώπους με αίτημα «να μην σας πληγώσουν» γιατί στην πραγματικότητα διστάζετε να ανοιχτείτε στις ελεύθερες πλευρές του εαυτού σας. Ο άνθρωπος που θα κάνει τα πάντα για σας, άρα «δεν θα σας πληγώσει», θα γίνει εκείνος που θα εξυπηρετήσει τις προσδοκίες σας να ζήσετε εκ νέου το παρελθόν σας, εκ νέου την παιδική σας ηλικία.

Αυτό που σας πληγώνει δεν είναι αυτό που φαντάζεστε. Αυτό που θα μπορούσε να σας πληγώσει πραγματικά είναι να μην έρθετε σε επαφή με την αλήθεια σας, με αυτό που είστε, με αυτό που αξίζετε.

Επηρεάζεστε συναισθηματικά από συμπεριφορές άλλων, εξαρτάστε από τις επιπτώσεις που έχουν οι συμπεριφορές τους στα συναισθήματά σας, για να μην εκθέσετε τον εαυτό σας στις βαθύτερες επιθυμίες σας.

Να ξεδιπλώσετε την αλήθεια σας. Να εμπιστευτείτε τις δυνατότητες σας. Να αναλάβετε την ευθύνη σας. Να δεσμευτείτε με τον μοναδικό εαυτό σας.
Εγκλωβίζετε τον εαυτό σας σε εξαρτητικές καταστάσεις, σε καταστάσεις που δεν υποστηρίζετε την αξία σας, όπου ανακυκλώνετε αυτό που αισθάνεστε για σας και δεν ελευθερώνεστε.

Δεν βλέπετε τους άλλους ανθρώπους όπως είναι, αλλά παρατηρείτε αν μπορούν να ανταποκριθούν στο αίτημά σας «να μην πληγωθείτε». Αναζητάτε όμως τελικά την «ασφάλεια» σε περιβάλλοντα όπου η αξία σας δεν αναγνωρίζεται και φυσικά δεν υποστηρίζεται. Παραμένετε έτσι νοσταλγός μιας παιδικής ηλικίας που δεν ζήσατε. Δεν ωριμάζετε, δεν κατακτάτε τα ύψη των δυνατοτήτων σας. Φαντασιώνεστε, ονειροπολείτε ταξιδεύοντας, δεν οργανώνεστε όμως στα ταξίδια σας ώστε να τα χαίρεστε αληθινά.

Επουλώνετε τις πληγές σας αγαπώντας τις. Εκτιμώντας τον εαυτό σας, δίνετε σε όλα αυτά που ζήσατε την αξία που έχουν. Νιώθετε σημαντική τη ζωή που ζήσατε. Χαίρεστε γιατί διαπιστώνετε πως το καθετί που ζήσατε είχε το νόημά του, σας έφερε πιο κοντά στην προσωπική σας αλήθεια, πιο βαθιά στην αξία σας.

Όταν επουλώνετε τις πληγές σας, έρχεστε σε επαφή με τον εαυτό σας. Με αυτό που αληθινά είστε. Δεν μπορεί κανείς να επηρεάσει τα συναισθήματά σας γιατί τίποτα δεν μπορεί να επηρεάσει την εικόνα που έχετε για τον εαυτό σας, την εκτίμηση που αισθάνεστε για σας.

Δεν νιώθετε την ανάγκη να προβάλετε αλλού αυτό που νιώθετε για τον εαυτό σας γιατί δεν φοβάστε να είστε εσείς. Δεν φοβάστε μη χάσετε ανθρώπους αν είστε ο εαυτός σας, γιατί νιώθετε βέβαιοι πως οι άνθρωποι που επιλέγετε σας αγαπούν με τις πληγές σας.

Είστε ειλικρινείς με τους ανθρώπους, εκφράζετε αυτό που θέλετε χωρίς το φόβο πως θα σας απορρίψουν, ακούτε τις ανησυχίες, τους φόβους τους, σέβεστε αυτό που οι ίδιοι θέλουν, όπως και αυτό που είναι. Ανακαλύπτετε πως το πιο όμορφο τοπίο είναι η ψυχή σας, όπως και το πιο όμορφο τοπίο είναι οι άνθρωποι που αγαπάτε.

 

Αγγελική Μπολουδάκη – Ειδικός Ψυχικής Υγείας

 

Πηγή: boloudaki.gr

Πηγή

 

 Κολλήσαμε στα ασήμαντα κι ας είναι όλα γύρω μας σημαντικά. Βρήκαμε τα μηδαμινά και τα αγκαλιάσαμε.

Γεννιόμαστε ελεύθεροι, λίγα λεπτά μετά μας φορτώνουν ένα κάρο υποχρεώσεις να φέρουμε εις πέρας.
Ασήμαντα δημιουργήματα του ανθρώπου, της ματαιότητάς του.

Πως να ‘χεις όρεξη; Πώς να ζεις τη στιγμή, όταν σου ‘μάθαν να ξεπουλάς τον εαυτό σου, τις επιθυμίες σου και ότι αγαπάς;
Πώς να ‘σαι δημιουργικός μέσα στην αυτο-καταπίεσή σου για να φαίνεσαι σωστός, για να τα βγάλεις πέρα;
Δε πρέπει να εκφράζεσαι, να ‘σαι τρωτός δε πρέπει. Σου ‘βάλαν τρία σακιά στη πλάτη “ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΤΣΙ”!

Περπατάς σκυφτός, περιφέρεσαι. Προσπαθείς να κρύψεις αυτό που είσαι, προσπαθείς να γεμίσεις τα τσουβάλια αντί να τα αδειάσεις.

Θες να μαζέψεις για αύριο, να μαζέψεις για όταν χρειαστείς. Θες να ‘σαι σίγουρος! Σίγουρος πως θα ‘χεις σταθερότητες. Σταθερή αποδοχή, ανθρώπινες σχέσεις, υπόληψη, εισόδημα.

Τι και αν κάθε δευτερόλεπτο παίζεται κορώνα-γράμματα μεταξύ ζωής-θανάτου.

Ονειρεύεσαι την ώρα της πληρωμής, όταν θα δείξεις όσα μάζευες, όταν θα σταματήσεις να κοπιάζεις!

Αυτή όμως δε θα ΄ρθει, βλέπεις την τακτοποίησες ήδη, την ξόφλησες! Έδωσες! Όσο καιρό μάζευες, έδινες εσένα, τον χρόνο σου, τη μοναδικότητά σου.

Δεν έχεις να θυμάσαι πέρα από ασήμαντα,διαδικαστικά, ανθρώπινες ανάγκες, απωθημένα, προδοσίες, χαμένες ευκαιρίες.

Κι αυτά που μάζευες δε μπορούν να σου ‘πουν ένα ψέμα, μόνο αλήθειες.
Πως άξιζε να δώσεις μια ευκαιρία σε αυτό που κρύβεις μέσα σου να ανθίσει, ν’ αναπνεύσει!

Έπρεπε να πετάξεις τη μάσκα!
Άξιζε να παραδοθείς σε όσα ταρακουνούσαν τη ψυχή σου.
Έπρεπε να φτύσεις κατάμουτρα τον έλεγχο προς τη ζωή, τους άλλους, εσένα.

Με τα ασήμαντα γρήγορα περνάει ο χρόνος. Με τους εγωισμούς, τις κακίες, την πικρία, τα κόμπλεξ, τη βαρεμάρα, τη δηθενιά μένουμε ακίνητοι. Μένουμε στην άγνοια, δε κάνουμε την υπέρβαση από φόβο στην αγάπη. Μένουμε στο εγώ μας μόνοι, περιμένοντας τον θάνατο, προσπαθώντας να τον ξεγελάσουμε.

Δε δεχόμαστε πως θα πεθάνουμε, μα δεχόμαστε το ότι επιλέγουμε πως δε θα ζήσουμε. Υποτίθεται πως διψάμε για αθανασία. Όμως πως ξέρουμε τι είναι η αθανασία; Τι και αν η αθανασία είναι το τώρα; Τι και αν την έχουμε και την κλωτσάμε;

Άσε τα ασήμαντα, μη τα πιστεύεις! Κανείς δε ξέρει πως πρέπει να είσαι, τι πρέπει να κάνεις ή να έχεις. Όμως εσύ πρέπει να ξέρεις πως έχεις δικαίωμα στη ζωή. Έχεις δικαίωμα απλώς να είσαι, να εκφράσεις τη μοναδικότητα της ύπαρξης σου. Να πατάς τα πόδια σου στο έδαφος ξέροντας πως είσαι, τώρα είσαι αθάνατος!

Είσαι η θάλασσα και παριστάνεις τη σταγόνα γιατί έτσι προστάζει η μόδα και πονάς.
Πονάς που δεν είσαι μια μικρή σταγόνα! Δεν είναι ανέκδοτο;
Χαμογέλα, γιατί είσαι όλες οι σταγόνες μαζί. Δεν υπάρχει διαχωρισμός.
Χαμογέλα, γιατί είσαι ελεύθερος.

Σταμάτα να το παίζεις μια σταγόνα φυλακισμένη στο ποτήρι, βρε, όλοι ποθούν μια θάλασσα…

 

Πηγή: enfo.gr

Πηγή