ΑΥΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Είναι δύσκολο να είσαι αυτιστικός και να ζεις σε μια νευροτυπική κοινωνία. Αυτό γίνεται ακόμη πιο δύσκολο όταν η κοινωνία επιμένει να αγνοεί αυτά που οι ίδιοι οι αυτιστικοί επιθυμούν, και να παριστάνει ότι υπάρχει μεν αυτισμός αλλά δεν υπάρχουν αυτιστικοί ενήλικες παρά μόνο παιδιά και έφηβοι για τους οποίους αποφασίζουν οι γονείς, οι ειδικοί και οι θεραπευτές σχετικά με το πως θα τους αποκαλούν.
Το "παιδί με αυτισμό" είναι η ορολογία που επικρατεί επειδή έτσι βολεύει τους γονείς, ειδικούς και θεραπευτές. Το "παιδί με αυτισμό" σημαίνει ότι είναι διαταραγμένο και έχει παθολογία που μπορείς να θεραπεύσεις και να "αφαιρέσεις" τον αυτισμό του (παιδί χωρίς αυτισμό;). Έτσι στήνεις εύκολα και μια ολόκληρη βιομηχανία κερδοσκοπίας βασισμένη σε αυτή την ιδέα.
Για τους γονείς σημαίνει ότι έχοντας ένα "παιδί με αυτισμό" μπορούν να παριστάνουν τους οσιομάρτυρες και να δημοσιεύουν τις κακουχίες που περνάνε από τη ζωή τους με ένα διαταραγμένο παιδί και να έχουν με αυτό τον τρόπο δημοσιότητα, λύπηση, και την φωνή που εκφράζει δυνατά και βάναυσα πόσο κακός είναι ο αυτισμός, και πόσο το κράτος δεν τους βοηθάει.
Η φωνή που δεν ακούγεται, που δεν θέλουν να υπάρχει, που δεν συμφέρει να υπάρχει, διότι ανατρέπει όλα μα όλα τα παραπάνω, είναι η φωνή των ίδιων των αυτιστικών.
Η φωνή αυτή λέει δεν έχω αυτισμό, είμαι αυτιστικό άτομο. Δεν έχω παθολογία διότι έτσι γεννήθηκα και αποδέχομαι αυτό που είμαι και ζητάω να με αποδεχτεί όπως είμαι και η κοινωνία, χωρίς να θέλει να με θεραπεύσει και να με κάνει "άτομο χωρίς αυτισμό".
Κάτι άλλωστε που είναι αδυνατον να συμβεί όπως έχει πια αποδειχθεί. Ο αυτισμός δεν θεραπεύεται, αλλά αυτό το αγνοούν οι ειδικοί και το κρύβουν οι θεραπευτές διότι θα χάσουν το εισόδημά τους.
Η φωνή των αυτιστικών λέει ότι με προσβάλεις όταν με αποκαλείς "άτομο με αυτισμό" διότι η έκφραση αυτή εμπεριέχει ότι με βλέπεις ως διαταραγμένο, άτομο με παθολογία, μη φυσιολογικό, μη αποδεκτό μέσα στην "φυσιολογική" νευροτυπική κοινωνία σου.
Η φωνή των αυτιστικών λέει, θέλω να με αποδεχτείς ως το αυτιστικό άτομο που είμαι, όπως είμαι, όπως γεννήθηκα, και όπως θα πεθάνω! Αυτιστικ@ είμαι και είμαι περήφαν@ για αυτό!
Η φωνή των αυτιστικών λέει, αλλά ποιος την ακούει;;;
------------------
Η εικόνα είναι μια από δεκάδες ή πια εκατοντάδες ψηφοφορίες που έχουν λάβει μέρος σε κοινότητες αυτιστικών από τα τέλη του 1990 μέχρι και σήμερα, όπου ξανά και ξανά οι ίδιοι οι αυτιστικοί εκφράζουν την προτίμηση τους στο να τους αποκαλούν αυτιστικούς ή αυτιστικό άτομο, και θεωρούν προσβλητικό το να μιλάνε για αυτούς ως "άτομο με αυτισμό".
το κειμενο το βρικα εδω με εκφραζει κι το ανερτισα στο ιστολογιο μου
Είναι δύσκολο να είσαι αυτιστικός και να ζεις σε μια νευροτυπική κοινωνία. Αυτό γίνεται ακόμη πιο δύσκολο όταν η κοινωνία επιμένει να αγνοεί αυτά που οι ίδιοι οι αυτιστικοί επιθυμούν, και να παριστάνει ότι υπάρχει μεν αυτισμός αλλά δεν υπάρχουν αυτιστικοί ενήλικες παρά μόνο παιδιά και έφηβοι για τους οποίους αποφασίζουν οι γονείς, οι ειδικοί και οι θεραπευτές σχετικά με το πως θα τους αποκαλούν.
Το "παιδί με αυτισμό" είναι η ορολογία που επικρατεί επειδή έτσι βολεύει τους γονείς, ειδικούς και θεραπευτές. Το "παιδί με αυτισμό" σημαίνει ότι είναι διαταραγμένο και έχει παθολογία που μπορείς να θεραπεύσεις και να "αφαιρέσεις" τον αυτισμό του (παιδί χωρίς αυτισμό;). Έτσι στήνεις εύκολα και μια ολόκληρη βιομηχανία κερδοσκοπίας βασισμένη σε αυτή την ιδέα.
Για τους γονείς σημαίνει ότι έχοντας ένα "παιδί με αυτισμό" μπορούν να παριστάνουν τους οσιομάρτυρες και να δημοσιεύουν τις κακουχίες που περνάνε από τη ζωή τους με ένα διαταραγμένο παιδί και να έχουν με αυτό τον τρόπο δημοσιότητα, λύπηση, και την φωνή που εκφράζει δυνατά και βάναυσα πόσο κακός είναι ο αυτισμός, και πόσο το κράτος δεν τους βοηθάει.
Η φωνή που δεν ακούγεται, που δεν θέλουν να υπάρχει, που δεν συμφέρει να υπάρχει, διότι ανατρέπει όλα μα όλα τα παραπάνω, είναι η φωνή των ίδιων των αυτιστικών.
Η φωνή αυτή λέει δεν έχω αυτισμό, είμαι αυτιστικό άτομο. Δεν έχω παθολογία διότι έτσι γεννήθηκα και αποδέχομαι αυτό που είμαι και ζητάω να με αποδεχτεί όπως είμαι και η κοινωνία, χωρίς να θέλει να με θεραπεύσει και να με κάνει "άτομο χωρίς αυτισμό".
Κάτι άλλωστε που είναι αδυνατον να συμβεί όπως έχει πια αποδειχθεί. Ο αυτισμός δεν θεραπεύεται, αλλά αυτό το αγνοούν οι ειδικοί και το κρύβουν οι θεραπευτές διότι θα χάσουν το εισόδημά τους.
Η φωνή των αυτιστικών λέει ότι με προσβάλεις όταν με αποκαλείς "άτομο με αυτισμό" διότι η έκφραση αυτή εμπεριέχει ότι με βλέπεις ως διαταραγμένο, άτομο με παθολογία, μη φυσιολογικό, μη αποδεκτό μέσα στην "φυσιολογική" νευροτυπική κοινωνία σου.
Η φωνή των αυτιστικών λέει, θέλω να με αποδεχτείς ως το αυτιστικό άτομο που είμαι, όπως είμαι, όπως γεννήθηκα, και όπως θα πεθάνω! Αυτιστικ@ είμαι και είμαι περήφαν@ για αυτό!
Η φωνή των αυτιστικών λέει, αλλά ποιος την ακούει;;;
------------------
Η εικόνα είναι μια από δεκάδες ή πια εκατοντάδες ψηφοφορίες που έχουν λάβει μέρος σε κοινότητες αυτιστικών από τα τέλη του 1990 μέχρι και σήμερα, όπου ξανά και ξανά οι ίδιοι οι αυτιστικοί εκφράζουν την προτίμηση τους στο να τους αποκαλούν αυτιστικούς ή αυτιστικό άτομο, και θεωρούν προσβλητικό το να μιλάνε για αυτούς ως "άτομο με αυτισμό".
το κειμενο το βρικα εδω με εκφραζει κι το ανερτισα στο ιστολογιο μου
https://www.facebook.com/groups/AUTISMOS.MA8E.TI.EINAI/
